Plaisir d'amour Bladmuziek

Het origineel werd in 1784 in Versailles geschreven door een componist voor koningin Marie Antoinette - Jean-Paul-Égide Martini. Dit is een van de vele liedjes die hij in opera heeft geschreven. Hij wist het toen nog niet, maar hij creëerde een tijdreizend lied. Het is waarschijnlijk geschreven voor Marie Antoinette zodat ze het kon zingen terwijl ze het op de harp speelde.

43 jaar na de dood van Martini in 1816 nam Hector Belioz het lied op in een concert van zijn werk. Belioz was verliefd op zangeres Pauline Viardot en ze had Plaisir d'amour op haar repertoire. Aan het einde van de 19e eeuw profiteerde het lied van een hausse in de verkoop van bladmuziek en het was een nationalistisch Frans lied geworden dat erg populair en toegankelijk werd.

Aan het begin van de 20e eeuw, toen het opnemen van muziek mogelijk werd, werd de muziek heel toegankelijk en groeide het publiek van veel liedjes heel snel. Artiesten zouden graag hun eigen versie maken, vooral instrumentalisten die wisten dat er in heel Amerika kinderen waren die snakten naar liedjes die normaal gesproken niet op een geschikte manier voor hen werden gepresenteerd om te spelen.

De sleutel tot succes voor tijdreizende deuntjes is om op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Om opgepakt, herwerkt en opnieuw gepresenteerd te worden als iets nieuws en opwindends. Toen de songschrijvers van RCA-hits op zoek waren naar ideeën om te ontwikkelen als een sleutelnummer om te worden gezongen door een relatief veelbelovende opkomende start, vonden ze Plaisir d'amour. Vervolgens baseerden ze Elvis Presley's 1961, Can't Help Falling in Love erop.

Het is herkenbaar hetzelfde deuntje, hoewel de tekst geheel nieuw is en het een totaal ander ritme en stijl heeft. In de film Blue Hawaii zingt Elvis het voor zijn geliefde in een sociale bijeenkomst en neemt het meteen een aangename nieuwe vorm aan voor een nieuw publiek. Het is vanaf het begin prettig door een vijfde op en neer te gaan, wat ongebruikelijk is. De brug gaat in mineur en er is een mooie cadans aan het eind.