House Of The Rising Sun Bladmuziek

De wortels van House of the Rising Sun zijn te zien in Broadside Ballads uit de 17e eeuw en zijn verpakt in de geschiedenis van de boekdrukkunst en de politisering van communicatie. Ze waren slechts tekst, maar ze konden worden gezongen op de melodie van een ander lied.

Het thema is altijd hetzelfde - er is iets vreselijks met me gebeurd, ik ben gekapt in mijn beste jaren, ik ben al mijn geld kwijt enz. Er is geen origineel van The House of the Rising Sun, maar er zijn enkele ballads die een vergelijkbare basis.

In latere versies is er vaak een verwijzing naar New Orleans. Het heeft een sterk gevoel van Zuid-Amerika in plaats van bijvoorbeeld het VK, maar daar is geen hard bewijs voor.

De vroegste versie in de moderne tijd was een versie uit 1905 waarvan er alleen een tekstversie is. Er is een versie uit 1925, maar de vroegste, onmiskenbare opname is van de 16-jarige Georgia Turner in de jaren dertig, toen het lied werd overgenomen door mensen in de Appalachen in Amerika.

In de jaren '40 en '50 was er een grote opstand van volkszangers die zich hadden gevestigd, in plaats van inheemse, die opkwamen tegen het Amerikaanse exceptionisme. Hieruit kwamen Pete Seeger en The Almanac Singers voort die het in majeur zongen omdat ze vastbesloten waren hun muziek positiever te benaderen.

Harry Cox was in de jaren vijftig een beroemde Britse folkzanger. Hij leefde bijna een eeuw en was een geweldige bewaarder van volksmuziek. Zijn versie was heel anders dan de versies die zo'n 10 jaar later in Amerika volgden.

Bob Dylan voelde zich aangetrokken tot een minder bekende versie van het nummer van Dave Van Ronk hoewel tegen die tijd anderen, zoals Huddie Ledbetter , beter bekend als Lead Belly, hun eigen versies hadden gepubliceerd. Bijna tegelijkertijd had Joan Baez er een hit mee. The Animals schreef er een definitieve versie van die een grote hit voor hen was.

Gareth Williams is een jazzpianist die het gebruik van majeur en relatieve mineur kort na elkaar beschrijft. Dan volgt een ongebruikelijke beweging van de toonsoort D naar F, wat het heel onderscheidend maakt.

Maar wat is het Huis van de Rijzende Zon? Een echte plek, een huis met een slechte reputatie, een vrouwengevangenis? Dit kan niet worden bepaald, dus je moet naar de tekst luisteren en voor jezelf beslissen.